Ονειρα, φιλοδοξίες, πάθη και μικρές καθημερινές ιστορίες μπλέκονται όπως οι έλικες του αμπελιού, καθώς ο έρωτας, η αφοσίωση, το καθήκον και η αυταπάρνηση ορίζουν τις ζωές των ανθρώπων.
Το καινούργιο μυθιστόρημα της Μαρίας Τζίτζη, με τον τίτλο «Σαν κρασί», λειτουργεί σε πολλά διαφορετικά επίπεδα.
Mαρία Τζίτζη
Στο βιβλίο αυτό ο χρόνος κυλά σαν το κρασί, βγάζοντας στην επιφάνεια τον αληθινό μας εαυτό, τις μύχιες σκέψεις και τις επιθυμίες μας. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό ταξίδι που ξεκινά στην Ευρώπη στις αρχές του 19ου αιώνα, συνεχίζεται στη Νότια Αμερική και φτάνει ώς τις μέρες μας.
Μια γυναίκα δυναμική και ονειροπόλα, που αφιέρωσε τη ζωή της στο κρασί, κι ένας άντρας μοιραίος, που έγινε το μήλον της Εριδος ανάμεσα σε μια μάνα και μια κόρη.
Αντικείμενα αμύθητης αξίας κρυμμένα για αιώνες στους πρόποδες των Ανδεων και μια παράταιρη παρέα ναυτικών, που ρίχνονται στο κυνήγι του θησαυρού κατατρεγμένοι από τη μοίρα και τη θάλασσα.
Η Μαρία Τζίτζη είναι χημικός με εξειδίκευση στο περιβάλλον, τον οίνο και τη γευσιγνωσία. Εκτός απ όλα αυτά, που ως φαίνεται δεν είναι αρκετά για τη δραστήρια ιδιοσυγκρασία της, δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για τη συγγραφή.
Πάντα έγραφε, αρθρογραφούσε και πάντα κρατούσε σημειώσεις στιγμών, εντυπώσεων, εμπειριών και σκέψεων. Η μετάβαση στην πεζογραφία ήρθε ως φυσικό επακόλουθο, ως έμπνευση, ως άνεμος που σαρώνει, ως πόθος κρυφός.
Οπως λέει η ίδια: «Δεν ξέρω πώς έγινε η μετάβαση από τη χημεία και την οινολογία στην πεζογραφία. Πάντα έγραφα, όχι ''ημερολόγιο καταστρώματος'' -αυτό το βαριέμαι αφόρητα-, κρατούσα σημειώσεις στιγμών και σκέψεων.
Κάποια στιγμή αυτές οι σκέψεις μπλέχτηκαν με τη δουλειά μου και μάλιστα με δυνατό δεσμό, αποτυπώθηκαν πιο οργανωμένα και η μετάβαση στην πεζογραφία φάνηκε να έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο.
Την τέχνη του οίνου τη μαθαίνω πάνω από 25 χρόνια, είναι μια σχέση ζωής, κάτι σαν καλός γάμος που διαρκεί ακόμα.
Η τέχνη της γραφής είναι καινούργια αγάπη, αν και σαν κρυφός πόθος - έρωτας πάει πολύ πίσω. Εχει όλα τα χαρακτηριστικά του νέου έρωτα, όπως τη συγκίνηση, την πρόκληση στην εξερεύνηση του αγνώστου, αλλά και την ανυπομονησία της κατάληξης».
Η Μαρία Τζίτζη είναι επίσης η συγγραφέας των βιβλίων «Στοιχεία οινολογίας - η τέχνη του οινοχόου» και «Σκοτεινό κελάρι».
Το «Σαν κρασί» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Anubis και βραβεύτηκε από την Πανελλήνια Ενωση Λογοτεχνών.
Το καινούργιο μυθιστόρημα της Μαρίας Τζίτζη, με τον τίτλο «Σαν κρασί», λειτουργεί σε πολλά διαφορετικά επίπεδα.
Mαρία Τζίτζη
Στο βιβλίο αυτό ο χρόνος κυλά σαν το κρασί, βγάζοντας στην επιφάνεια τον αληθινό μας εαυτό, τις μύχιες σκέψεις και τις επιθυμίες μας. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό ταξίδι που ξεκινά στην Ευρώπη στις αρχές του 19ου αιώνα, συνεχίζεται στη Νότια Αμερική και φτάνει ώς τις μέρες μας.
Μια γυναίκα δυναμική και ονειροπόλα, που αφιέρωσε τη ζωή της στο κρασί, κι ένας άντρας μοιραίος, που έγινε το μήλον της Εριδος ανάμεσα σε μια μάνα και μια κόρη.
Αντικείμενα αμύθητης αξίας κρυμμένα για αιώνες στους πρόποδες των Ανδεων και μια παράταιρη παρέα ναυτικών, που ρίχνονται στο κυνήγι του θησαυρού κατατρεγμένοι από τη μοίρα και τη θάλασσα.
Η Μαρία Τζίτζη είναι χημικός με εξειδίκευση στο περιβάλλον, τον οίνο και τη γευσιγνωσία. Εκτός απ όλα αυτά, που ως φαίνεται δεν είναι αρκετά για τη δραστήρια ιδιοσυγκρασία της, δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για τη συγγραφή.
Πάντα έγραφε, αρθρογραφούσε και πάντα κρατούσε σημειώσεις στιγμών, εντυπώσεων, εμπειριών και σκέψεων. Η μετάβαση στην πεζογραφία ήρθε ως φυσικό επακόλουθο, ως έμπνευση, ως άνεμος που σαρώνει, ως πόθος κρυφός.
Οπως λέει η ίδια: «Δεν ξέρω πώς έγινε η μετάβαση από τη χημεία και την οινολογία στην πεζογραφία. Πάντα έγραφα, όχι ''ημερολόγιο καταστρώματος'' -αυτό το βαριέμαι αφόρητα-, κρατούσα σημειώσεις στιγμών και σκέψεων.
Κάποια στιγμή αυτές οι σκέψεις μπλέχτηκαν με τη δουλειά μου και μάλιστα με δυνατό δεσμό, αποτυπώθηκαν πιο οργανωμένα και η μετάβαση στην πεζογραφία φάνηκε να έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο.
Την τέχνη του οίνου τη μαθαίνω πάνω από 25 χρόνια, είναι μια σχέση ζωής, κάτι σαν καλός γάμος που διαρκεί ακόμα.
Η τέχνη της γραφής είναι καινούργια αγάπη, αν και σαν κρυφός πόθος - έρωτας πάει πολύ πίσω. Εχει όλα τα χαρακτηριστικά του νέου έρωτα, όπως τη συγκίνηση, την πρόκληση στην εξερεύνηση του αγνώστου, αλλά και την ανυπομονησία της κατάληξης».
Η Μαρία Τζίτζη είναι επίσης η συγγραφέας των βιβλίων «Στοιχεία οινολογίας - η τέχνη του οινοχόου» και «Σκοτεινό κελάρι».
Το «Σαν κρασί» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Anubis και βραβεύτηκε από την Πανελλήνια Ενωση Λογοτεχνών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου